సీతమ్మ అందాలు రామయ్య సిత్రాలు

విడుదల తేదీ : 29 జనవరి 2016
దర్శకత్వం : శ్రీనివాస్ గవిరెడ్డి
నిర్మాత : ఎస్.శైలేంద్రబాబు, కెవీ శ్రీధర్ రెడ్డి, హరీష్ దుగ్గిశెట్టిథ
సంగీతం : గోపీ సుందర్
నటీనటులు : రాజ్ తరుణ్, అర్తన బిను….

‘ఉయ్యాల జంపాల’, ‘సినిమా చూపిస్త మావా’, ‘కుమారి 21F’.. ఇలా వరుస హిట్స్‌తో తెలుగులో అతికొద్ది మందికే సాధ్యమైన హ్యాట్రిక్ ఫీట్‌ను కెరీర్ ప్రారంభంలోనే సొంతం చేసుకున్న హీరో రాజ్ తరుణ్, ‘సీతమ్మ అందాలు రామయ్య సిత్రాలు’ అంటూ సక్సెస్ ట్రాక్‌ను కొనసాగించే ఆలోచనతో మరో లవ్‌స్టోరీతో సిద్ధమైపోయారు. శ్రీనివాస్ గవిరెడ్డి దర్శకత్వంలో తెరకెక్కిన ఈ సినిమా నేడు ప్రేక్షకుల ముందుకు వచ్చేసింది. మరి రాజ్ తరుణ్ సక్సెస్ జోష్‌ను కొనసాగించే సినిమాగా ‘సీతమ్మ అందాలు రామయ్య సిత్రాలు’ నిలిచిందా? చూద్దాం..
కథ :
రామచంద్రాపురం అనే ఊర్లో భవిష్యత్‌ గురించి పెద్దగా పట్టింపుల్లేని, అల్లరి చిల్లరిగా తిరిగే శ్రీ రామ్(రాజ్ తరుణ్), చిన్నప్పట్నుంచీ అదే ఊర్లో ఉండే సీతా మహాలక్ష్మి(అర్తన)ని అమితంగా ప్రేమిస్తూంటాడు. ప్రేమించిన అమ్మాయి కోసం ఎంతో ఇష్టమైన క్రికెట్‌నే కాదనుకున్న రామ్, సీతకు తన ప్రేమను వ్యక్తపరిచే విషయంలో మాత్రం ప్రతిసారీ విఫలమవుతుంటాడు. ఇదిలా ఉండగానే.. సీత, పై చదువుల కోసమని హైద్రాబాద్‌కు వెళ్ళిపోతుంది. కేవలం సెలవుల్లో మాత్రమే ఊరికి వచ్చే సీతకు, తన ప్రేమను వ్యక్తపరచడానికి రామ్ విశ్వప్రయత్నాలు చేస్తుంటాడు.
ఈ క్రమంలోనే ఓసారి సెలవుల్లో ఊరికి వచ్చినపుడు సీత, రామ్‌కు దగ్గరవుతుంది. మొదట కాదన్న, తర్వాత అతడిని అర్థం చేస్కొని ప్రేమించడం మొదలుపెడుతుంది. అయితే తన కూతురిని చేసుకునే వాడు మంచి పేరున్న వాడవ్వాలని కోరుకునే సీత తండ్రి, ఇంటర్ కూడా పూర్తి చేయని రామ్‌ను అల్లుడిగా ఒప్పుకోకపోగా ఆమెకు వేరెకరితో పెళ్ళికి ఫిక్స్ చేస్తాడు. మరి సీత తండ్రితో పాటు తన ప్రేమకు అడ్డైన ఆమె అన్నయ్య, పెళ్ళి చేసుకోబోయే వ్యక్తి, పరిస్థితులు.. ఇన్నింటిపై పోరాడి రామ్‌, సీతను ఎలా దక్కించుకున్నాడన్నదే మిగతా కథ.
ప్లస్ పాయింట్స్ :
ఈ సినిమాకు మేజర్ ప్లస్ పాయింట్ అంటే హీరో రాజ్ తరుణ్ అనే చెప్పుకోవాలి. తనదైన మార్క్ డైలాగ్ డెలివరీతో, ఎక్కడా నెమ్మదించని యాక్టింగ్ స్కిల్‌తో, స్క్రీన్ ప్రెజెన్స్‌తో సినిమాను తన భుజాలపై మోసుకొచ్చాడు. ఇక హీరోయిన్‌గా నటించిన అర్తన చాలా అందంగా ఉండడంతో పాటు బాగా నటించింది. రొటీన్ కథనే వీరిద్దరూ తమ తమ ప్రెజెన్స్‌తో ఉన్నంతలో బాగా నడిపించారు. ఇక మొదట్నుంచీ, చివరివరకూ సినిమాను హీరో నేపథ్యంలో నడుపుతూ అతడి చూట్టూ మంచి కామెడీ రాబట్టగలిగారు. హీరో గ్యాంగ్‌లో భాగమైన షకలక శంకర్, నవీన్ తదితరులు బాగా నవ్వించారు. హీరోయిన్ తండ్రిగా నటించిన రాజా రవీంద్ర మంచి ప్రతిభ చూపారు.
ఇక సినిమా పరంగా చూసుకుంటే ఈ సినిమాకు హైలైట్ అంటే పంచ్ డైలాగులతో చాలా చోట్ల నవ్వించే ప్రయత్న చేయడం గురించి చెప్పుకోవచ్చు. ఫస్టాఫ్ మొత్తం హీరో, హీరోయిన్‌కు ప్రేమను వ్యక్తపరచడమనే అంశంపైనే నడుపుతూ సరదాగా, ఎక్కడా డ్రాప్ అవకుండా బాగానే నడిపించారు. రొటీన్ అయినా కూడా బేసిక్ లవ్ స్టోరీ బాగుంది. ఇక సెకండాఫ్‌లో అసలు కథను మొదలుపెట్టి దానికి చివర్లో క్రికెట్ పందెం అనే అంశాన్ని జోడించి హీరో పాత్రకు ఒక టార్గెట్‌ను రూపొందించి కొన్ని చోట్ల కామెడీ పండించారు. క్రికెట్ ఆట చుట్టూనే సాగే క్లైమాక్స్ పార్ట్‌లో ఫన్ ఫర్వాలేదు. ఇక సినిమాలోని పాటలన్నీ వినడానికి, చూడడానికి బాగున్నాయి. ఈ పాటలు మంచి రిలీఫ్‌నిస్తాయి. సెకండాఫ్‌లోనే వచ్చే రెండు, మూడు ఎమోషనల్ సీన్స్ బాగున్నాయి.
మైనస్ పాయింట్స్ :
ఈ సినిమాకు ఎంచుకున్న అసలు కథనే మేజర్ మైనస్ పాయింట్‌గా చెప్పుకోవచ్చు. హీరో, హీరోయిన్‌లు ప్రేమించుకోవడం, వారి ప్రేమకు కొన్ని పరిస్థితులు, వ్యక్తులు అడ్డురావడం, వీటన్నింటినీ ఎదిరించి హీరో తన ప్రేమను సొంతం చేసుకోవడం అన్న బేసిక్ లైన్ రొటీన్ అయినా కూడా ప్రేమకథల్లో ప్రధానంగా ఉండేది ఇదే కావడంతో ఈ లైన్‌లో ఏ సమస్యా లేదు. అసలు సమస్య ఈ బేసిక్ లైన్‌కు క్రికెట్‌ను కలిపి, క్రికెట్ పందెంలో గెలిచిన వారికి అమ్మాయి సొంతం అవుతుందన్న ఆలోచన ఏమాత్రం బాలేదు. సెకండాఫ్‌లో రామ్‌కు నిర్దేశించిన లక్ష్యమే అనాలోచితమైనప్పుడు, అతడేం చేసినా, ఆ నేపథ్యంలో వచ్చే సన్నివేశాలు బాగున్నా అది కనెక్ట్ కాలేదు. దీంతో అసలు కథే సెకండాఫ్‍ను మైనస్‌గా నిలబెట్టింది.
ఇక రామ్, సీతల ప్రేమకథలో పెద్దగా ఎమోషన్ లేదు. హీరోయిన్, హీరో ప్రేమలో పడిపోవడం నేపథ్యంలో వచ్చే సన్నివేశాలు పెద్దగా ఆకట్టుకునేలా లేవు. రామ్ పాత్రను పక్కనబెడితే మిగతా అన్ని పాత్రలకూ సరైన పాత్ర చిత్రణ లేదు. పూర్తిగా కామెడీనే నమ్ముకోవడం అనే అంశం వల్ల కొన్నిచోట్ల సన్నివేశాల్లో అతి ఎక్కువ అయింది. అలాగే, తనతో పాటే ఉంటూ, ఎప్పుడూ సహాయం చేస్తూ ఉండే స్నేహితులను ఊరికే చెంప మీద కొడుతూ పోయే తరహా హీరో పాత్రతో నవ్వించాలన్న ఆలోచనే చీప్‌గా ఉంది. సినిమా పరంగా చూసుకుంటే సెకండాఫ్‌ను మేజర్ మైనస్ పాయింట్‌గా చెప్పుకోవచ్చు.
సాంకేతిక విభాగం :
ముందుగా దర్శకుడు శ్రీనివాస్ గవిరెడ్డి గురించి చెప్పుకుంటే.. ఎన్నిసార్లు చెప్పినా ఎప్పటికప్పుడు కొత్తగా చెప్పగల ఆస్కారం ఉన్న ప్రేమకథనే ఎంచుకొని బేసిక్ లైన్‌ను బాగానే తయారు చేసిన శ్రీనివాస్, దానికి కలిపిన అసలు కథను మాత్రం చాలా సాదాసీదాగా, ఏమాత్రం ఎమోషన్ లేని విధంగా తయారు చేసుకొని రచయితగా పెద్దగా మెప్పించలేకపోయాడు. ఇక దర్శకుడిగా కొన్ని చోట్ల కామెడీని పండించిన విధానం, నటీనటుల దగ్గర్నుంచి పూర్తి ఔట్‍పుట్‍ను రప్పించడం లాంటి విషయాల్లో మెప్పించినా, పూర్తి స్థాయిలో మాత్రం అలరించలేకపోయాడు. అనీల్ మల్లెలతో కలిసి శ్రీనివాస్ రాసిన డైలాగ్స్ మాత్రం చాలా బాగున్నాయి.
ఇక సాంకేతిక అంశాల పరంగా ఈ సినిమాలో అందరికంటే ఎక్కువ మార్కులు కొట్టేసింది సంగీత దర్శకుడు గోపీ సుందర్. మళయాలంలో సెన్సేషనల్ మ్యూజిక్ డైరెక్టర్ అయిన గోపీ సుందర్, తెలుగులో ఇప్పటివరకూ చేసిన సినిమాల్లానే ఈ సినిమాలోనూ పాటలన్నీ బాగున్నాయి. బ్యాక్‌గ్రౌండ్ స్కోర్ పరంగానూ గోపీ సుందర్ బాగా ఆకట్టుకుంటాడు. విశ్వ సినిమాటోగ్రఫీ బాగుంది. కథకు తగ్గ మూడ్‍ను క్యారీ చేస్తూనే గ్రామీణ వాతావరణాన్ని ప్రేమకథ నేపథ్యానికి చక్కగా సెట్ చేశాడు. ఇక ఎడిటర్ కార్తీక శ్రీనివాస్ పనితనం ఆకట్టుకునేలా లేదు. ప్రొడక్షన్ వ్యాల్యూస్ బాగున్నాయి.
తీర్పు :
రాజ్ తరుణ్ మొదటి సినిమా అయిన ‘ఉయ్యాల జంపాల’లోని ఇన్నోసెన్స్, రెండో సినిమా అయిన ‘సినిమా చూపిస్త మావా’లోని ఫన్.. ఈ రెండింటినీ మిక్స్ చేసి చెప్పే ప్రయత్నం చేసిన రొటీన్ లవ్‌స్టోరీయే ‘సీతమ్మ అందాలు రామయ్య సిత్రాలు’. అయితే ఈ సినిమాలో ఈ రెండింటినీ సరిగ్గా వాడుకోవడంలో, ఆ రెండు అంశాలతో ఓ కథ చెప్పడంలో ఫెయిల్ అవ్వడంతో ఈ సినిమా పెద్దగా ఆకట్టుకోలేని ప్రయత్నంగా మిగిలింది. రాజ్ తరుణ్ యాక్టింగ్, కొన్నిచోట్ల నవ్వించే సన్నివేశాలు, గోపీ సుందర్ అందించిన మ్యూజిక్, వాటిని తెరకెక్కించిన విధానం.. ఇలా కొన్ని అంశాలను వదిలేస్తే ఈ సినిమాలో ప్రేమకథకు ఉండాల్సిన అసలైన ఎమోషనే లేదు. ఇక పైన చెప్పిన అంశాల కోసం మాత్రమే చూడాలనుకుంటే ఈ సినిమా ఫర్వాలేదనిపిస్తుంది. అంతకుమించి ఆశిస్తే మాత్రం నిరాశ తప్పదు. ఒక్కమాటలో చెప్పాలంటే.. రామయ్య చేసే సిత్రం అంతంత మాత్రమే